Wpływ wysiłku fizycznego na wrażliwość insulinową 

Insulinooporność jest często występującym zjawiskiem u starszych osób, chociaż staje się coraz bardziej powszechna we wszystkich grupach wiekowych, w tym u osób w młodym i średnim wieku z nadmiernym stopniem otłuszczenia ciała, prowadzących zdecydowanie siedzący tryb życia [1]. Niewątpliwie ponadprzeciętne odkładanie się zapasowej tkanki tłuszczowej w organizmie, zdefiniowane jako nadwaga (BMI 25,0 – 29,9 kg/m²) lub otyłość (BMI  ≥ 30 kg/m²) jest dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2, bowiem wiąże się ze zmniejszonym wychwytem glukozy przez komórki.

Liczne dotychczas przeprowadzone badania naukowe potwierdzają korzystny wpływ różnych metod ćwiczeń na poprawę wrażliwości na insulinę [2]. Wydaje się, że połączenie ćwiczeń o charakterze aerobowym z treningiem siłowym jest najskuteczniejszą strategią treningową w celu poprawy wrażliwości na insulinę, chociaż dalsze badania kontrolujące objętość treningu są uzasadnione. Ponadto wykazano, że trening interwałowy jest szczególnie skuteczny zarówno przy umiarkowanej, jak i wysokiej intensywności, zalecanej zgodnie z indywidualną zdolnością uczestnika do spełnienia wymagań określonego ćwiczenia.

W lutym obecnego roku w czasopiśmie Journal of Epidemiology ukazały się rezultaty japońskiego badania kohortowego, obejmującego grupę 6883 mieszkańców japońskiego miasta Okazaki będących w wieku od 40 do 79 lat, którego celem była ocena wpływu aktywności fizycznej we wcześniejszych dekadach życia na oporność insulinową u osób w średnim i starszym wieku w Japonii [3]. Japońscy naukowcy zaobserwowali, że kobiety i mężczyźni, którzy uprawiali regularnie aktywność fizyczną we wczesnych dekadach swojego życia rzadziej cierpieli z powodu insulinooporności w późniejszym okresie życia.

• SWANSON Chromium Picolinate 200mcg 200 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!
• SWANSON D-Chiro-Inositol 60 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!
• MZ-STORE Chromium Picolinate 200 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!

Z kolei w systematycznej pracy przeglądowej i metaanalizie z 2014 roku, w której uwzględniono dane 2509 zdrowych dorosłych osób wykazano, iż powtarzalne wykonywanie ćwiczeń fizycznych jest cenną strategią podstawowej opieki zdrowotnej dla społeczeństwa w celu poprawy wrażliwości na insulinę i co za tym idzie obniżenia ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2 wynikającego z oporności insulinowej [4].

W jeszcze innym systematycznym przeglądzie fachowego piśmiennictwa i metaanalizie, obejmującej 14 randomizowanych, kontrolowanych badań klinicznych z udziałem 411 dorosłych uczestników ze stwierdzoną cukrzycą typu 2 wykazano, iż regularne podejmowanie wysiłku fizycznego przyczynia się do znaczącej poprawy wrażliwości na insulinę u osób z cukrzycą typu 2, która w dodatku może trwać nawet dłużej niż 72 godziny po zakończeniu ostatniej sesji ćwiczeń [5].

Jak się bowiem okazuje, wykonywane ćwiczenia prowadzą do poprawy wrażliwości na insulinę w wyniku wzrostu aktywności enzymu AMPK (kinazy białkowej aktywowanej przez adenozynomonofosforan), co dezaktywuje białko TCB1D1, nasilając w ten sposób translokację GLUT4 do błony komórkowej i co za tym idzie zwiększając wychwyt glukozy [6]. Po zakończeniu wysiłku fizycznego, wzrost serynowo-treoninowej kinazy białkowa Akt dezaktywuje proteinę TCB1D4, a tym samym zwiększa translokację GLUT4 do błony komórkowej. Ponadto, zwiększona kapilaryzacja (unaczynienie) mięśni szkieletowych zapewnia kolejną niezależną adaptację, dzięki której wrażliwość na insulinę ulega poprawie, podobnie zresztą jak aktywność komórek β wysp Langerhansa trzustki.

Summa summarum, opublikowane w ostatnich latach badania z uwzględnieniem interwencji w postaci regularnego wykonywania ćwiczeń fizycznych potwierdzają wcześniejsze doniesienia naukowe nad ich skutecznością w poprawie wrażliwości na insulinę [1 – 6]. Styl życia obejmujący ćwiczenia aerobowe i/lub aktywność fizyczną, która jest zgodna z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi umiarkowanej intensywności przez co najmniej 30 minut 5 dni w tygodniu, wiąże się z polepszeniem wrażliwości na insulinę oraz poprawą kontroli glikemii. Warto podkreślić, że korzyści z systematycznego uprawiania aktywności ruchowej są widoczne we wszystkich grupach wiekowych, od dzieci po starsze osoby dorosłe, a także u osób zdrowych, w stanie przedcukrzycowym oraz u pacjentów z cukrzycą typu 2. Dobrze jest zatem znaleźć każdego dnia chociażby 30 minut na aktywność fizyczną, która nie ulega żadnej wątpliwości, że niesie za sobą szereg korzyści zdrowotnych.