-
Środek anaboliczno-antykataboliczny
-
Podnosi możliwości treningowe organizmu
-
Oparty na prekursorach anaboliczno-androgennych
-
Wydłuża czas przetrwania danych prekursorów
-
Dodatkowe substancje potęgujące działanie produktu
-
Zwiększa poziom testosteronu, 1-testosteronu i DHT
-
Aktywuje wielotorowo ścieżki anaboliczne mięśni
-
Promuje utratę zbędnej tkanki tłuszczowej
-
Wzmacnia działania bariery antyoksydacyjnej
-
Łagodzi nadmierne stany zapalne
-
Zwiększa możliwości buforowe ustroju
-
Usprawnia gospodarkę energetyczną organizmu
-
Poprawia jakość pompy mięśniowej
-
Skutecznie motywuje do wysiłku fizycznego
-
Przyspiesza potreningową regenerację
-
Pozwala na wzrost solidnej masy mięśniowej
-
Zapewnia dobrą definicję mięśni
HI-TECH Pharmaceuticals Anavar® to wieloskładnikowy produkt anaboliczno-antykataboliczny, oparty na zestawieniu prekursorów hormonów anaboliczno-androgennych ze związkami podnoszącymi efektywność ich działania, wzmocniony o dodatkowe substancje potęgujące możliwości treningowe organizmu. Podnosząc zdolność treningową organizmu, z jednoczesnym zwiększaniem potencjału anaboliczno-antykatabolicznego ustroju, znacząco przyspiesza potreningową regenerację ustroju oraz tempo budowy masy mięśniowej. Ingerując w gospodarkę insulino-węglowodanową oraz nasilając rozpad i spalenie tłuszczu zapasowego, pozwala na poprawę definicji mięśniowej.
S-(2-boroetylo)-L-cysteina HCl – inaczej S-[2-(Dihydroxyboryl)ethyl]-L-cysteine, w skrócie BEC, pochodna kwasu borowego z włączoną do struktury związku molekułą aminokwasu L-cysteiny. Będąc inhibitorem arginazy, ogranicza rozpad argininy. Zwiększając przetrwanie danego aminokwasu oraz podnosząc jego dostępność dla innego enzymu, tj. syntazy tlenku azotu, wzmaga syntezę tlenku azotu. Promując tworzenie tlenku azotu w układzie sercowo-naczyniowym, sprzyja relaksacji naczyń, przyczyniając się do poprawy krążenia krwi i związanego z nim odżywienia, dotlenienia i detoksykacji komórek. Hamując pobudliwość arginazy, ułatwia wywoływanie erekcji i wydłuża czas jej trwania.
Kwas 2(S)-amino-6-boroheksanowy – związek chemiczny określany również nazwą [(S)-5-
Amino-5-carboxypentyl]trihydroxyboronanion oraz skrótem ABH. Pełniąc rolę wysoce selektywnego inhibitora konkurencyjnego arginazy, ogranicza powodowany jej aktywnością rozkład argininy. Zwiększając dostępność argininy dla syntazy tlenku azotu zlokalizowanej w układzie krwionośnym, podnosi skuteczność produkcji rozluźniającego mięśnie gładkie naczyń tlenku azotu, usprawnia przepływ krwi poprawiając dotlenienie, odżywienie i detoksykację komórek. Podnosi także efektywność tworzenia erekcji.
Kreatyna – niebudujący białek azotowy związek chemiczny znany inaczej jako kwas β-metyloguanidynooctowy, syntetyzowany endogennie w ustroju człowieka wskutek wprowadzenia grupy metylowej do cząsteczki glikocyjaminy przy asyście enzymu N-metylotransferazy guanidynooctanowej. Będąc zdolnym do przyjmowania grup fosforanowych odpowiada za ich gromadzenie i transport oraz resyntezę związków wysokoenergetycznych z ich udziałem, m.in. adenozyno-5'-trifosforanu (ATP), które zapewniając energię dla przebiegających reakcji biochemicznych, umożliwiają budowę nowych i odnowę już istniejących struktur, w tym tkanki mięśniowej. Podnosząc dostępność szybkiej energii, minimalizując niekontrolowane uszkodzenia oksydacyjne, zwiększając potencjał buforowy oraz przyspieszając magazynowanie wody i glikogenu jako substancji zapewniających ciągłość procesów biochemicznych, potęguje możliwości treningowe, szczególnie w sportach siłowych oraz wzmaga potreningową regenerację organizmu. Spowalniając tempo produkcji endogennej kreatyny, przeciwdziała nadmiernemu wzrostowi homocysteiny będącej metabolitem ubocznym danego procesu, za sprawą czego poprawia stan układu sercowo-naczyniowego. Zestawienie najbardziej popularnych w obecnym czasie form kreatyny tj chlorowodorku kreatyny i azotanu kreatyny, zapewnia dobrą tolerancję składnika aktywnego, jego wysoką przyswajalność oraz dużą skuteczność działania.
L-arginina – azotowy związek chemiczny określany również mianem kwasu 2-
amino-5-guanidynowalerianowy, w skrócie Arg lub R, zaliczany do grupy aminokwasów warunkowo niezbędnych, którego endogenna synteza jest niewystarczająca m.in. u małych dzieci, czy też osób bardzo aktywnych fizycznie. Stanowiąc substrat w procesie tworzenia kreatyny, angażuje się w przenoszenie i magazynowanie grup fosforanowych niezbędnych w procesie resyntezy związków wysokoenergetycznych. Będąc aminokwasem glukogennym przekształcanym w miarę konieczności do glukozy, zapewnia alternatywne źródło szybkich substratów energetycznych. Uczestnicząc w produkcji hormonu wzrostu oraz pobudzając szlak mTOR, podnosi potencjał anaboliczny, głównie mięśniowy. Jako prekursor tlenku azotu (NO), uczestniczy w sygnalizacji wewnątrzustrojowej. Modulując aktywność receptorów kwasu glutaminowego oraz ingerując w funkcjonowanie synaps, kreuje jakość sygnału przesyłanego w układzie nerwowym. Angażując się we wzrost i rozwój komórek nerwowych, wpływa na kondycję układu nerwowego. Podnosząc ilość NO w układzie krwionośnym, relaksuje mięśnie gładkie naczyń oraz zmniejsza przyleganie i zlepianie się płytek krwi, poprawiając tym samym funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Wspierając rozszerzanie naczyń krwionośnych, usprawnia przepływ krwi i związane z tym odżywienie, dotlenienie oraz detoksykację komórek. Występując w roli kluczowego elementu cyklu mocznikowego, pozwala na efektywne usuwania toksycznego amoniaku z organizmu. Zastosowanie chlorowodorku argininy, zapewnia większe przetrwanie pożądanego aminokwasu, a tym samym i lepszą jego bioprzyswajalność i wykorzystanie przez ustrój.
Inozyna – inaczej 1,9-dihydro-9-b-D-ribofuranosyl-6H-Purin-6-one; 9-[(2R,3R,4S,5R)-3,4-Dihydroxy-5-(hydroxymethyl)tetrahydro-2-furanyl]-1,9-dihydro-6H-purin-6-on lub 9β-D-Ribofuranosylhypoxanthine, nukleozyd purynowy stanowiący zestawienie rybozy z hypoksantyną, aktywny metabolit adenozyny powstały wskutek rozpadu danego prekursora w reakcji katalizowanej przez deaminazę adenozyny. Występując w roli prekursora AMP i GMP, umożliwia tworzenie związków wysokoenergetycznych niezbędnych do przebiegu licznych procesów biochemicznych oraz podejmowania wysiłku. Wykazuje silne działanie immunostymulujące i przeciwwirusowe. Wyhamowując syntezę cytokin prozapalnych, w tym: IL-1, IL-12 i TNF-α, redukuje wielkość stanów zapalnych. Intensyfikując regenerację aksonów oraz przeciwdziałając destrukcji neuronów i astrocytów w okresie niedotlenienia, dba o dobrą kondycję układu nerwowego. Zastosowanie estru etylowego, tj. połączenia związku wiodącego z etanolem, skutkuje poprawą biodostępności substancji aktywnej, a tym samym i jej lepszym wykorzystaniem.
Adenozyno-5′-trifosforan – zapisywany również jako: 9-[5-O-(Hydroxy{[hydroxy(phosphonooxy)phosphoryl]oxy}phosphoryl)-β-D-ribofuranosyl]-9H-purin-6-amin lub Adenosine 5'-(tetrahydrogen triphosphate), w skrócie ATP, syntetyzowany endogennie wysokoenergetyczny związek stanowiący połączenie adenozyny z trzema grupami fosforanowymi. Jako jeden z najistotniejszych związków będących nośnikiem energii, pozwala na przebieg reakcji biochemicznych, budowę licznych struktur, w tym białkowych oraz realizację aktywności fizycznej organizmu. Wraz z ADP wyznacza miarę wielkości zasobów energetycznych ustroju. Poprzez rozpad do adenozyny, bądź też inne mechanizmy, wywołuje rozszerzenie naczyń wieńcowych, przejawiając tym samym efekt kardioochronny.
25R, Spirostan-5a-Diol-6-One-3-One – związek chemiczny nazywany inaczej 6-Keto-Diosgenin, substancja przynależąca do glikozydów strukturalnie spokrewniona z diosgeniną, saponiną kojarzoną z roślinami zaklasyfikowanymi do rodziny Dioscoreaceae, licznym zbiorem krzewów i pnączy występujących na terenach strefy podzwrotnikowej. Do tej pory nie poznano dokładnego mechanizmu działania 25R, Spirostan-5a-Diol-6-One-3-One. Ustalono, że jego spożycie przyczynia się do poprawy syntezy niektórych związków steroidowych, m.in.: kortykosteroidów, bądź hormonów płciowych. Nie stwierdzono zdolności wzmagania syntezy testosteronu. Uznaje się, iż podnosi on potencjał anaboliczny ustroju na poziomie komórkowym, bez ingerencji w pobudliwość receptorów androgenowych. Przejawiane efekty anaboliczne wynikają głównie z właściwości sprzyjających tworzeniu dodatniego bilansu azotowego, pozwalających na wzmożone gromadzenie azotu w postaci budowanych struktur mięśniowych. Zapewnia tym samym wzrost tkanki mięśniowej, bez występowania niekorzystnych skutków ubocznych powiązanych z aktywacją wspomnianych receptorów. Zauważalne jest również zwiększanie wydolności organizmu. Użycie kilku form 6-Keto-Diosgenin, w tym octanu, wpływa na poprawę przyswajalności i wykorzystanie składnika aktywnego.
Dehydroepiandrosteron – funkcjonujący także pod nazwami: dehydroepiandrostenedion, (3b)-3-Hydroxyandrost-5-en-17-one, 3β-hydroxyandrost-5-en-17-one, androst-5-ene-3β-ol-17-one; Androst-5-en-17-one, 3-hydroxy-, (3β)-; 5-androsten-3β-ol-17-one; popularnie znany jako Prasterone, bądź Deandros, oznaczany skrótami 5-DHEA lub po prostu DHEA; endogenny, sterydowy związek chemiczny będący metabolitem procesów przemian cholesterolu, pełniący w organizmie ludzkim funkcję hormonu oraz substancji wyjściowej do syntezy innych hormonów sterydowych, w tym tych posiadających wysoki potencjał anaboliczno-androgenny. Poddając się przemianom do androstendionu i androstenediolu, w reakcjach katalizowanych przez dehydrogenazy 3β-hydroksysteroidową (3b-HSD) i 17β-hydroksysteroidową (17b-HSD) zwiększa ilość bezpośrednich prekursorów testosteronu. Umożliwiając tworzenie licznych związków sterydowych wcielających się w rolę hormonów, zawiaduje pracą wielu układów, m.in. krwionośnego, odpornościowego i rozrodczego, jak również wpływa na kształtowanie sfery psychicznej. Pobudzając receptory androgenowe, samodzielnie, jak i poprzez testosteron będący jego pochodną, inicjuje budowę wielu struktur, w tym tkanki mięśniowej. Ograniczając aktywność dehydrogenazy 11β-hydroksysteroidowej typu 1 (11bHSD1), zmniejsza tempo syntezy kortyzolu poprzez co redukuje stres, poprawia działanie insuliny, wspomaga transport substancji odżywczych do komórek mięśniowych, minimalizuje nadmierne odkładanie tłuszczu zapasowego oraz zwiększa przetrwanie struktur mięśniowych. Jako związek nie wiążący się z globulinami wiążącymi hormony płciowe (SHGB), charakteryzuje się wysoką wydajnością działania. Nie konwertując przy tym bezpośrednio do dihydrotestosteronu (DHT) oraz nie aromatyzując do estrogenów, zapewnia powstawanie oczekiwanych efektów, bez występowania niechcianych skutków ubocznych kojarzonych z obecnością zbyt dużego stężenia wspomnianych hormonów. Utworzenie kompleksu wielu form dehydroepiandrosteronu, m.in.: octanu, cypionatu, propionatu i enantamu, zapewnia odpowiednią czystość składnika aktywnego, poprawia jego bioprzyswajalność oraz podnosi efektywność działania.
5a-hydroksy Laxogenin – przynależący do grupy brasinosteroidów steroidowy związek rośliny nazywany inaczej: Spirostan-6-one, 3-hydroxy-, (3β,5α,22ξ,25R)- lub 6-Oxotigogenin, występujący w dużych ilościach m.in. w Smilax sieboldii, wiecznie zielonej korcolośli zaklasyfikowanej do rodziny Smilacaceae, zasiedlającej głównie Azję Wschodnią, szczególnie obszary Japonii i Chin. Podobnie jak innym substancjom z grupy brasinosteroidów, przypisuje się mu zdolność do podnoszenia poziomu testosteronu w ustroju ludzkim. Podnosząc aktywność szlaków PKC i Akt poprzez pobudzanie receptorów jądrowych i przypuszczalnie także innych do tej pory niepoznanych receptorów, zwiększa potencjał anaboliczny tkanki mięśniowej. Uznaje się, iż jego proporcja mocy anabolicznej do androgennej zbliżona jest do Anavaru (Oksandrolon). Redukując zawyżony poziom kortyzolu poprawia działanie insuliny, zwiększa skuteczność transportu substancji odżywczych i energetycznych do miocytów, ogranicza odkładanie substratów energetycznych w zapasowej tkance tłuszczowej oraz zmniejsza wewnątrzustrojowy stres. Obniżając wielkość stresu wewnątrzustrojowego i wygaszając ponadnormatywne stany zapalne, chroni istniejące struktury mięśniowe przez rozpadem. Poprawiając funkcjonowanie gospodarki insulinowo-węglowodanowej oraz wzmagając aktywność hormonów tarczycy, przyspiesza utratę zbędnej tkanki tłuszczowej. Jako związek niepodatny na działalność 5α-reduktazy i aromatazy, nie generuje zwiększonego ryzyka występowania efektów ubocznych towarzyszących wzmożonej aktywności hormonów męskich, bądź żeńskich. W trakcie jego przyjmowania nie obserwuje się również pogorszenia parametrów pracy wątroby. Połączenie 5a-hydroksy Laxogenin z kwasem octowym, zapewnia odpowiednią trwałość związku, zwiększa bioprzyswajalność i zapewnia wymaganą skuteczność działania.
20-hydroksyekdyzon – inaczej (2β,3β,5β,22R)-2,3,14,20,22,25-Hexahydroxycholest-7-en-6-one, polihydroksylowany ketosteroid z grupy ekdyzonów, utożsamiany głównie z organizmami owadów u których pełni rolę hormonu, występujący także w świecie roślin, charakterystyczny m.in. dla Rhaponticum carthamoides, wiecznie zielonej rośliny przynależącej do rodziny Asteraceae porastającej Syberię i wysokogórskie tereny Azji Środkowej. Utożsamiane z jej preparatami działanie wzmacniające organizm, wywoływane jest przede wszystkim za sprawą wysokiej zawartości ekdyzonów (ekdysteroidy) pośród których najlepiej scharakteryzowanym jest 20-hydroksyekdyzon, związków chemicznych występujących także w królestwie zwierząt, np. pełniącym u owadów rolę hormonów linienia oraz zdolnych także wpływać na odpowiedź receptorów jądrowych ssaków. Ingerując w aktywność karboksykinazy fosfoenolopirogronianu i glukozo-6-fosfatazy, wyhamowuje produkcję glukozy w wątrobie, obniżając tym samym stężenie cukru we krwi w sposób niezależny od insuliny. Podnosząc aktywność szlaku Akt/PI3K, przyspieszając translację mRNA oraz zwiększając efektywność wprowadzania leucyny do komórki, przyspiesza tempo budowy nowych struktur mięśniowych. Z racji braku powinowactwa do receptora androgenowego, jest bezpieczny od strony ewentualnych skutków utożsamianych z ich aktywacją. Część właściwości anabolicznych sprzyjających hipertrofii mięśni przejawia poprzez oddziaływanie na receptory beta estrogenowe. Nie prowadzi jednak do podnoszenia poziomu estrogenów. Forma dekanianiu zapewnia odpowiednią czystość związku aktywnego i pozwala na nasilenie efektów jego działania.
1-Androstenolon – określany skrótem
1-Andro sterydowy związek chemiczny, podobny w strukturze cząsteczki do 5-
DHEA, którego wiązanie podwójne przesunięto z pozycji między 5, a 6 węglem na lokalizację pomiędzy 1, a węglem steranu. Poddając się przemianom katalizowanym przez dehydrogenazy: 3β-hydroksysteroidową (3b-HSD) i 17β-hydroksysteroidową (17b-HSD), konwertuje stosowanie do androstendionu i androstenediolu, steroidów umożliwiających endogenną syntezę 1-testosteronu. W pewnym zakresie bezpośrednio, za to z dużo większą mocą za pośrednictwem swojej pochodnej, głównie 1-testosteronu, podnosi możliwości anaboliczne ustroju, koncentrujące się na wzroście tkanki mięśniowej i kostnej. Jednocześnie zauważalny jest towarzyszący efekt degradacji zapasowej tkanki tłuszczowej. Będąc opornym na aktywność aromatazy oraz wykazując obniżoną zdolność pobudzania receptorów estrogenowych wobec 5-
DHEA, nie wywołuje skutków ubocznych powiązanych ze wzmożoną pobudliwością hormonów żeńskich. Podobnie jak 1-testosteron u osób wrażliwych może wzmagać tworzenie się wyprysków skórnych, przetłuszczanie się skóry, wypadanie włosów, jak również wpływać na parametry pracy wątroby i nerek, podnosić ciśnienie krwi, ingerować w profil lipidowy oraz prowadzić do rozrostu gruczołu krokowego. Nie obserwuje się natomiast uczucia zniechęcenia, czy ospałości, a wprost przeciwnie zauważalny jest wzrost motywacji i energii do działania.
4-Androstenolon – w skrócie 4-Andro, steroid strukturalnie podobny do 5-Dehydroepiandrosterone (5-DHEA), posiadający wiązanie podwójne między 4, a 5 węglem, zamiast w pozycji pomiędzy 5, a 6 węglem cyklopentanoperhydrofenantrenu. Stanowiąc prekursor androstendionu lub androstenediolu w przemianach zachodzących odpowiednio z udziałem dehydrogenazy 3β-hydroksysteroidową (3b-HSD), bądź dehydrogenazy 17β-hydroksysteroidową (17b-HSD) powiększa pulę wygodnych związków wyjściowych do syntezy testosteronu. W słabszym stopniu samodzielnie, za to dużo silniej za pośrednictwem anaboliczno-androgennych pochodnych, aktywuje receptory androgenowe, nasilając wzrost struktur mięśniowych oraz kostnych. Jako związek niepodatny na bezpośrednie przemiany do estrogenów oraz w porównaniu do 5-DHEA znacznie słabiej oddziałując na receptory estrogenowe, generuje niewielkie ryzyko powstawania skutków ubocznych utożsamianych z nadmierną pobudliwością hormonów żeńskich. Przejawia stosunkowo duże bezpieczeństwo wobec wątroby i nie wywołuje znaczących zmian w profilu lipidowym. W czasie jego stosowania nie można jednak wykluczyć wzrostu ciśnienia tętniczego, tworzenia się wyprysków skórnych, czy przetłuszczania się skóry.
Epiandrostenolon – zapisywany także jako: 3b-hydroxy-etioallocholan-17-one lub
Epi-Andro, steroidowy związek stanowiący metabolit testosteronu lub dihydrotestosteronu. Ulegając transformacji do dihydrotestosteronu, przejawia właściwości anaboliczno-androgenne, chociaż w sumarycznym rozrachunku przejawia kilkukrotnie wyższy potencjał anaboliczny, aniżeli androgenny. Zwiększając możliwości anaboliczne ustroju, wzmaga syntezę licznych struktur, w tym tkanki mięśniowej. Jego działanie skupia się głownie na wsparciu utraty zbędnej tkanki tłuszczowej i wyprowadzeniu z organizmu nadmiaru wody. Wykazuje pewien efekt antyestrogenowy. Stosowany jest głównie jako związek poprawiający definicję mięśni. Podczas jego stosowania nie obserwuje się pogorszenia parametrów pracy wątroby, czy zachwiania równowagi profilu lipidowego. Możliwe jest natomiast pojawienie się wyprysków skórnych, łysienia typu męskiego, czy przetłuszczania się skóry.
Naryngenina – określany także mianem: 4',5,7-trihydroxyflavanone; (2S)-5,7-Dihydroxy-2-(4-hydroxyphenyl)-2,3-dihydro-4H-chromen-4-one lub 4H-1-Benzopyran-4-one, 2,3-dihydro-5,7-dihydroxy-2-(4-hydroxyphenyl)-, (2S)-; związek chemiczny z grupy polifenoli, aglikon naringiny znajdujący się m.in. w owocach grejpfruta, stale zielonej rośliny z rodziny Rutaceae, która w formie drzewa porasta liczne tereny strefy podzwrotnikowej. Zarówno bezpośrednio, jak i poprzez zwiększanie poziomu glutationu oraz wzmaganie pobudliwości enzymów antyutleniających m.in. dysmutazy ponadtlenkowej (SOD), katalazy, peroksydazy glutationowej (GPx) i transferazy glutationowej (GST), redukuje wielkość stresu wewnątrzustrojowego. Minimalizując tworzenie nadmiernych ilości TNF-a, białka chemotaktycznego monocytów 1 (MCP-1), i tlenku azotu (NO), łagodzi stany zapalne. Hamując enzymy cytochromu, wydłuża czas półtrwania wielu przyjmowanych substancji. Wzmagając ekspresję receptorów aktywowanych proliferatorami peroksysomów alfa (PPARa), palmitoilotransferazy karnitynowej 1 (CPT-1), białka rozprzęgającego 2 (UCP-2), zwiększając syntezę adiponektyny, ograniczając stany zapalne w tkance tłuszczowej, ułatwia uwalnianie i spalanie zbędnych kwasów tłuszczowych, niwelując tym samym tempo ich gromadzenia w zapasowej tkance tłuszczowej oraz poprawiając profil lipidowy. Podnoszą ilość cAMP poprzez blokowanie fosfodiesterazy cyklicznych nukleotydów, zwiększając ilość śródbłonkowego NO, podnosząc skuteczność bariery antyoksydacyjnej oraz wpływając na proliferację i migrację komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych (VSMC), przejawia działanie rozkurczowe oraz wspiera prawidłową funkcjonalność naczyń. Wygaszając nadmierną aktywność wolnych rodników, redukując rozległość stanów zapalnych i ograniczając procesy włóknienia, wykazuje właściwości kardioochronne. Usprawniając pracę receptora insulinowego poprzez niwelowanie wewnątrzustrojowego stresu oksydacyjnego, obniżając aktywność wątrobowej glukozo-6-fosfatazy i karboksykinazy fosfoenolopirogronianowej oraz zwiększając wychwyt glukozy poprzez aktywację kinazy AMP (AMPK), zmniejsza insulinooporność, podnosi wydajność działania insuliny oraz redukuje nadmierne stężenie glukozy we krwi. Redukując stres oksydacyjny i poprawiając profil lipidowy, obniża poziom uszkodzeń i stłuszczenia wątroby.
6,7-dihydroksybergamotyna – w skrócie DHB, pochodna bergamotyny zaliczana do grupy furanokumaryn, związków chemicznych utożsamianych z owocami grejpfruta, wiecznie zielonego drzewa z rodziny Rutaceae, uprawianego głównie w strefie podzwrotnikowej. Ograniczając pobudliwość wybranych izoform cytochromu P450, szczególnie CYP3A4, hamuje degradację licznych substancji dostarczanych do ustroju człowieka wywoływaną nadmierną aktywnością enzymów obecnych w jelitach i wątrobie, wydłużając tym samym czas półtrwania przyjmowanych związków. Zwiększając przetrwanie przyjmowanych oraz wybranych krążących w ustroju hormonów, szczególnie testosteronu i jego prekursorów, podnosi skuteczność ich anabolicznych właściwości.
Ekstrakt z Quebracho blanco – esencja pozyskana z Aspidosperma quebracho-blanco, stale zielonego drzewa znanego także pod nazwą: Quebracho blanco, Quebracho lub white quebracho, rośliny zaklasyfikowanej do rodziny Apocynaceae, porastającej południowo-wschodnie obszary Ameryki Południowej. Swoje właściwości zawdzięcza przede wszystkim bogactwu alkaloidów indolowych, szczególnie johimbiny obniżającej pobudliwość receptorów α2-adrenergicznych. Przez rdzennych mieszańców Ameryki stosowany jest jako afrodyzjak. Wykazując znaczące zdolności antyutleniające, niweluje nadmiernie postępujące procesy utleniania oraz zbytnią rozległość stanów zapalnych. Wzmagając tworzenie tlenku azotu (NO) i redukując poziom noradrenaliny w ciałach jamistych, sprzyja poprawie erekcji. Angażuje się w utrzymanie dobrej kondycji układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Podnosząc stężenie wybranych neurotransmiterów, tj. adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy, pobudza pracę układu nerwowego. Zwiększając ilość epinefryny i spowalniając rozpad cyklicznego AMP (cAMP), nasila lipolizę, wzmagając tym samym tempo degradacji zbędnej tkanki tłuszczowej.
HI-TECH Pharmaceuticals Anavar® jest złożonym środkiem anaboliczno-antykatabolicznym zestawiającym cenione prekursory hormonów anaboliczno-androgennych, substancje intensyfikujące ich działanie oraz związki podnoszące zdolności treningowe organizmu. Istotnie ingerując w gospodarkę energetyczną ustroju, szczególnie poprzez poprawę wykorzystania substratów energetycznych, głównie tłuszczy i węglowodanów, usprawnienie pracy insuliny w obszarze transportu glukozy do komórek mięśniowych oraz podniesienie puli związków wysokoenergetycznych i zaangażowanej w ich przenoszenie i magazynowanie kreatyny, dostarcza energii niezbędnej do wykonania intensywnego wysiłku fizycznego. Wzmacniając barierę antyoksydacyjną i podnosząc pojemność buforową ustroju, wydłuża okres niezachwianego przebiegu procesów biochemicznych w czasie wytężonej pracy, za sprawą czego wydłuża czas trwania treningu. Podnosząc poziom testosteronu, wpływając korzystnie na sferę psychiczną oraz polepszając dopływ krwi do pożądanych miejsc ustroju, działa motywująco i pozwala na wykonanie lepszego treningu. Zwiększając pulę steroidów anaboliczno-androgennych, w tym testosteronu, 1-testosteronu i dihydrotestosteronu oraz pobudzając szlak mTOR niezależnie od hormonów, wzmaga regenerację istniejących i budowę nowych struktur mięśniowych. Angażując się funkcjonowanie gospodarki insulino-węglowodanowej i tłuszczowej, nasilając degradacje tłuszczu zapasowego oraz intensyfikując procesy jego spalenia, przy jednoczesnym ograniczaniu ponownego gromadzenia, pozwala na uwypuklenie powstałych mięśni. Wkomponowanie związków poprawiających bioprzyswajalność oraz wydłużających okres przetrwania substancji anaboliczno-androgennych głównie poprzez ingerencję w pobudliwość enzymów cytochromu, podnosi wydajność działania pożądanych związków, zapewniając powstanie ponadprzeciętnych efektów ich aktywności. HI-TECH Pharmaceuticals Anavar® jest idealnym kompleksowym środkiem rozwijającym możliwości organizmu, pozwalającym na budowę silnej muskulatury o odpowiedniej prezencji.
pl
PLN
Paczka z magazynu UE
