Now Foods Better Stevia Organic to dietetyczny środek spożywczy pochodzenia roślinnego, naturalny zamiennik cukru i zdrowa alternatywa dla syntetycznych słodzików. Dla wygody użytkownika i komfortu stosowania preparat został podzielony na porcje i zamknięty w pojedynczych saszetkach.
Producent gwarantuje najwyższą jakość produktu. Preparat zawiera wysokiej klasy ekstrakt z całych liści rośliny Stevia rebaudiana, które zostały poddane specjalnym procesom enzymatycznym. Dzięki temu końcowy produkt charakteryzuje się czystym, naturalnie słodkim smakiem, zbliżonym do smaku cukru. W przeciwieństwie do innych produktów, które zawierają tylko pojedyncze frakcje wyizolowane ze stewii, Better Stevia jest pozbawiona goryczki i charakterystycznego posmaku.
Preparat może być stosowany tam, gdzie do tej pory był stosowany cukier albo syntetyczne słodziki. Stabilność cieplna powoduje, że nadaje się do gotowania i pieczenia. Jest nietoksyczny i bezpieczny dla organizmu, nawet przy długotrwałym stosowaniu nie wywołuje żadnych skutków ubocznych. Stewia jest pozbawiona kalorii i ma bardzo niski wskaźnik glikemiczny dlatego nadaje się dla diabetyków oraz osób na diecie. Dodatkowo wykazuje ona szereg prozdrowotnych właściwości.
Stewia (Stevia rebaudiana) to roślina z rodziny astrowatych, naturalnie występująca w Brazylii i Paragwaju. Jej liście zawierają kilka unikalnych związków chemicznych o właściwościach słodzących do 200 razy silniejszych od cukru i ok 300 razy mocniejszych od sacharozy. Naukowcy udowodnili ponadto jej działanie przeciwzapalne, przeciwpróchnicze, przeciwdrobnoustrojowe, hipotensyjne i hipoglikemiczne. Obecnie ekstrakty ze stewii są uważane za jeden z najzdrowszych i najpopularniejszych zamienników cukru.
Składniki aktywne
Najistotniejsze składniki zawarte w liściach stewii, odpowiedzialne za słodki smak, to glikozydy: rebauiozyd A i stewiozyd. Nie dostarczają one kalorii i pozostają stabilne nawet w wysokich temperaturach. W organizmie nie podlegają kumulacji, są świetnie tolerowane, szybko metabolizowane i wydalane wraz z moczem.
Oprócz tego stewia zawiera cenne związki polifenolowe, flawonoidy, chlorofile, alkaloidy oraz kilka istotnych witamin i minerałów (magnez, potas, fosfor, kobalt, żelazo, cynk, selen, mangan, molibden, siarka, witamina C, witaminy z grupy B).
Regulacja gospodarki glukozowo-insulinowej
Stewia może być bezpiecznie stosowana przez osoby z cukrzycą typu 2. Korzystnie moduluje poziom glukozy i poprawia insulinowrażliwość.
Za hipoglikemiczne właściwości stewii odpowiadają złożone mechanizmy działania. Zawarte w jej liściach związki bioaktywne oddziałują na absorpcję jelitową glukozy, ograniczają produkcję glukagonu i wywierają wpływ na proces glukoneogenezy. Dodatkowo regulują ekspresję kluczowych genów komórek beta trzustki wspierając wydzielanie insuliny i poprawiając wrażliwość tkanek na jej działanie.
Liczne badania prowadzone w udziałem osób chorych na cukrzycę typu 2 udowodniły, że dodatek stewii do posiłku tłumił poposiłkowy wzrost poziomu glukozy w surowicy i przyczyniał się do zahamowania wzrostu indeksu insulinowego.
Działanie antybakteryjne
Stewia ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwdrożdżycowe. Podczas gdy większość substancji słodzących sprzyja rozwojowi mikroorganizmów odpowiedzialnych za rozwój próchnicy (bakterie Streptococcus mutant), stewia blokuje ich wzrost. Dodatkowo ogranicza produkcję kwasów w jamie ustnej. Korzystnie wpływa na szkliwo, chroni zęby i dziąsła, stanowi najlepszą alternatywę dla cukru.
Stewia jest silnym inhibitorem szerokiej grupy bakterii Gram-dodatnich. Hamuje replikację m.in. bakterii E.coli i Salmonella typhi, ogranicza wzrost grzybów i drożdży.
Korzyści dla nadciśnieniowców
Stewia sprzyja utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego, a liczne badania udowodniły, że u osób z nadciśnieniem pomaga je obniżyć do prawidłowych wartości. Co ważne – nie wpływa na ciśnienie krwi u osób zdrowych.
Zasadniczy mechanizm jej hipotensyjnego działania obejmuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i redukcję oporu obwodowego osiągane dzięki hamowaniu napływu jonów wapnia do komórek tkanki mięśniowej naczyń krwionośnych. Dodatkowo stewia działa moczopędnie i nasila wydalanie sodu z moczem, co przyczynia się do zredukowania objętości płynu wewnątrzkomórkowego.
Aktywność przeciwzapalna, przeciwrodnikowa i immunomodulująca
Testy ORAC potwierdziły przeciwutleniające właściwości stewii. Odpowiadają za nie głównie zawarte w liściach polifenole, które mają wyjątkowo dużą zdolność absorbowania nadmiaru rodników tlenowych.
Ksantofile i chlorofile przyczyniają się do stłumienia stanów zapalnych, głównie dzięki regulacji uwalniania prozapalnych cytokin (TNF-a I IL-1b). Wykazują również działanie immunomodulujące – nasilają proces fagocytozy, w którym szkodliwe patogeny i zainfekowane komórki są pochłaniane przez wyspecjalizowane komórki układu odpornościowego.
Podsumowując, Better Stevia to najlepszy wybór dla osób, które nie chcą rezygnować z ulubionego słodkiego smaku, ale cenią sobie również zdrowie. To również znakomita opcja dla osób dbających o sylwetkę. Produkt może być stosowany przy wielu chorobach (cukrzyca typu 2, nadciśnienie, otyłość), gdzie zwykle zaleca się ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie cukru. Wygodne do stosowania saszetki zawierają idealnie odmierzoną dawkę stewii.
w 1 saszetce (1 g) | zawartość | %ZDS |
---|---|---|
Kalorie | 0 | * |
Całkowita zawartość tłuszczu | 0 g | 0% |
Sód | 0 mg | 0% |
Węglowodany | 1 g | < 1% |
Cukry | 0 g | * |
Białko | 0 g | * |
Inulina organiczna, certyfikowany ekstrakt z liści stewii, krzemionka.
Kalorie to umowna nazwa jednostki wyrażającej wartość energetyczną pożywienia, zapotrzebowanie i wydatków energii przez organizm człowieka, którą w rzeczywistości jest 1 kilokaloria (1 kcal). 1 kilokaloria jest to ilość energii cieplnej koniecznej do podgrzania 1 g wody i 1 stopień Celsjusza. W układzie SI jednostką energii cieplnej jest 1 dżul (1J), równy w przybliżeniu 4,185 kcal.
Wartość energetyczna jest określana po podstawie składu chemicznego danego produktu żywnościowego, przy pomocy tzw. fizjologicznych równoważników energetycznych.. Najczęściej stosowany jest równoważnik Atwatera wynoszący: dla białka 4 kcal/g, dla węglowodanów 4kcal/g i dla tłuszczu – 9kcal/g.
Wartość energetyczna wykonywana przy tzw. „bombie kalorycznej” stanowi równoważnik energetyczny fizyczny, wynoszący: 4,1 kcal na 1 g węglowodanów, 5,65 kcal na 1 g białka, 9,45 kcal na 1 g tłuszczu.
Wartość odżywcza, określa stopień przydatności produktu żywnościowego do realizacji funkcji życiowych człowieka, tym wyższa im wyższa jest jej biodostępność i mniejsza ilość jej spożywania dla uzyskania efektów.
Tłuszcze całkowite – suma tłuszczów wprowadzony do organizmu w pożywieniu i w suplementach diety, zawierająca zarówno kwasy tłuszczowe nasycone jak i nienasycone, w tym niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe. Ogół tłuszczy dzięki produkcji energii pozwala na większy wydatek energetyczny podczas wysiłku, powoduje regenerację powysiłkową,. Jest częściowo magazynowany w organizmie. Przyjmuje się, że wartość energetyczna tłuszczu wynosi 9 kcal w 1g. Oprócz produkcji energii kwasy tłuszczowe stanowią element budulcowy błon komórkowych i istoty białej mózgu. NNKT są prekursorami hormonów tkankowych i aktywnych biologicznie związków. Szczególnie ważne jest utrzymywanie właściwej proporcji pomiędzy kwasami z grupy Omega 3 i Omega 6.
Sód jest ważnym składnikiem płynów wewnątrzkomórkowych i jest regulatorem gospodarki kwasowo-zasadowej. Wraz z potasem wpływa na prawidłowość wzrostu oraz zapewnia prawidłowe funkcjonowanie mięśni i nerwów. Źródłem pozyskiwania jest sól kuchenna (NaCl) oraz morszczyn pęcherzykowaty, mięczaki, bekon, wołowina, a z produktów roślinnych buraki i marchew. Osoby, utrzymujące dietę bezsolną powinny unikać m.in. ostrych sosów i wędzonych mięs i wędlin.
Niedobór sodu występuje bardzo rzadko, przy obfitym poceniu się po długim wysiłku (np. u maratończyków).
Nadmiar sodu powoduje wzrost ciśnienia tętniczego (szczególnie w przypadku osób w podeszłym wieku), obrzęki oraz zwiększa pragnienie. Przekroczenie dawki dobowej wynoszącej 14g na dobę może powodować zatrucia.
Węglowodany są podstawowym składnikiem odżywczym. Dzieli się je na: cukry proste (monosacharydy), dwucukry (disacharydy) i wielocukry (polisacharydy). Pod względem przyswajalności przez organizm ludzki dzieli się węglowodany na: przyswajalne tj. takie, które ulegają strawieniu w przewodzie pokarmowym przenosząc energię do tkanek i komórek (m.in. skrobia, fruktoza) i nieprzyswajalne, odporne na działanie enzymów trawiennych (np. błonnik). Wpływają na poziom glukozy we krwi (indeks glikemiczny) i gospodarkę insulinową (indeks insulinowy). Największe zapotrzebowanie na węglowodany następuje przed aktywnością fizyczną lub w jej trakcie, gdyż potęgują zdolności wysiłkowe, spożywane po wysiłku zapewniają regenerację organizmu. W diecie sportowej duże znaczenie ma tempo wchłaniania węglowodanów i reakcja na nie organizmu. Dostępne w postaci monopreparatów oraz wchodzą w skład preparatów energetycznych, odżywek, stacków kreatynowych, boosterów azotowych.
Dawkowanie: wg statystyk Instytutu Żywności i Żywienia, węglowodany powinny zawierać 50 % wartości energetycznej dobowego spożycia. W niektórych dietach stosuje się szczątkowo spożycie węglowodanów nie przekraczające 30g/24h.
Cukry są głównym łatwo przyswajalnym paliwem w organizmie. Dzielimy je na monosacharydy (cukry proste) – glukoza (cukier gronowy), fruktoza (cukier owocowy) ; dwucukry (di-sacharydy) – laktoza, maltoza, sacharoza; cukry złożone – skrobia. Większość z nich w procesie spalania przechodzi w glukozę. Cukry charakteryzują się słodkością i podwyższają indeks glikemiczny (wyjątkiem jest fruktoza). Najzdrowszym źródłem pozyskiwania cukrów prostych jest dieta zawierająca tzw. Produkty pierwszego przemiału oraz świeże owoce i warzywa w postaci nieprzetworzonej.
Przy obciążeniach siłowych spożywane w trakcie treningu opóźniają objawy zmęczenia, wpływając na odpowiednie nawodnienie organizmu i zachowanie części glikogenu. Po skończonym treningu przyspieszają regenerację organizmu i uzupełniają wydatki energetyczne. Nadmiar cukrów prostych powoduje nagromadzenie nadmiaru tłuszczu i wzrost tkanki tłuszczowej. Zaleca się odpowiedzialne korzystanie z cukrów prostych u diabetyków, zarówno w przypadku hiperglikemii (poziomu cukru przewyższającego dopuszczalne normy), jak i hipoglikemii (poziomu cukru spadającego poniżej dolnej granicy normy). Nadmiar spożywania cukrów prostych może powodować próchnicę zębów.
Cukry proste wchodzą w skład wielu suplementów diety, najczęściej stosowane w preparatach węglowodanowo-białkowych i węglowodanowych.
Dawkowanie: Uprawiającym wyczynowo sport zaleca się spożywanie cukrów prostych jedynie podczas wysiłku i bezpośrednio po zakończeniu treningu.
Białko (proteiny, polipeptydy) jest polimerem, którego podstawowymi jednostkami (monomerami) są aminokwasy. Białko zbudowane jest z atomów węgla, tlenu, azotu, wodoru oraz siarki, i jest elementarnym składnikiem odżywczym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu, budulcem i składnikiem tkanek, wchodzą w skład hormonów i enzymów oraz innych substancji bioaktywnych. Białko warunkuje prawidłowy metabolizm oraz przebieg procesów energetycznych, a także wszystkich innych procesów życiowych. Źródłem naturalnego pozyskania białka są pokarmy pochodzenia zwierzęcego (m.in. mięso, ryby, jaja, nabiał) i roślinnego )rośliny strączkowe, soja). Niedobór protein prowadzi do niedożywienia białkowego i znacznego osłabienia organizmu. Może prowadzić do anemii, zmniejszenia odporności immunologicznej, zwiotczenia mięśni, zaburzeń układu trawiennego. Również przedawkowanie białka jest niewskazane, gdyż może doprowadzić do zakwaszenia organizmu i zaburzać pracę układu pokarmowego oraz wzrost stężenia homocysteiny we krwi. Jest składnikiem wielu suplementów i odżywek koniecznych do właściwego funkcjonowania organizmu, zarówno wykazującego się małą aktywnością fizyczną, jak i trenujących konkurencje siłowe i wytrzymałościowe.
Dawkowanie: sportowcy w dyscyplinach siłowych ok. 1,7 – 2,5 g/1 kg masy ciała; sportowcy dyscyplin wytrzymałościowych i wytrzymałościowo-siłowych ok. 1,3 – 2g/1 kg masy ciała, osoby o niskiej aktywności ok. 0,8 – 1,1 g/1kg masy ciała/24h. W szacowaniu ilości spożywanego białka należy uwzględnić spożycie innych składników odżywczych (węglowodanów i tłuszczy)