Wartość energetyczna

Informacja

Wartość energetyczna jest określana po podstawie składu chemicznego danego produktu żywnościowego, przy pomocy tzw. fizjologicznych równoważników energetycznych., określających wartość energii metabolicznej zawartej w 1 g składnika. Najczęściej stosowany jest równoważnik Atwatera wynoszący: dla białka 4 kcal/g, dla węglowodanów 4kcal/g i dla tłuszczu 9kcal/g.

Tłuszcz

Informacja

Tłuszcz jest niezbędnym składnikiem pokarmowym organizmów roślinnych i zwierzęcych. Ze względu na wartość odżywczą i skład dzielimy tłuszcze na : nasycone (jednonasycone- i wielonasycone- kwasy tłuszczowe) oraz nienasycone kwasy tłuszczowe (w tym: niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe – NNKT). Do grupy tłuszczowców należą: tłuszcze właściwe (triacyloglicerole, woski), tłuszcze złożone (glikolipidy, fosfolipidy), sterole i izoprenoidy. Nasycone kwasy tłuszczowe, to grupa kwasów tłuszczowych posiadających różnej długości łańcuch węglowy, w którym za wyjątkiem grupy karboksylowej, każdy z atomów węgla jest połączony pojedynczym wiązaniem. Mogą wpływać niekorzystnie na profil lipidowy, dlatego powinno się ich używać w ograniczonych ilościach. Tłuszcze stanowią skoncentrowane źródło energii, o różnym smaku, ułatwiających spożycie i przełykanie pokarmów. Pełnią funkcje budulcowe (wchodzą w skład błon komórkowych i współtworzą istotę białą mózgu). NNKT są prekursorami hormonów tkankowych i aktywnych biologicznie związków. Do nienasyconych kwasów tłuszczowych zaliczamy kwasy z grup Omega-3, Omega-6 i Omega-9 (ostatnia cyfra informuje, na którym licząc od końca łańcuchu występuje podwójne wiązanie W odpowiedzi łańcuchu węglowym.   Do NNKT należą: kwasy średniołańcuchowe Omega 3 [n-3] zaliczane do NNKT [niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych] oraz długołańcuchowe (kwas eikozapentaenowy [EPA] i kwas dokozaheksaenowy [DHA]), Omega-6 i Omega-9. Liczba  informuje, że ostatnie podwójne wiązanie w łańcuchu węglowym występuje przy trzecim od końca atomie węgla. Kwasy z grupy Omega 3 są istotnym składnikiem błon komórkowych, są prekursorami i aktywatorami biologicznymi eikozanoidów. Muszą być łączone ze spożyciem w odpowiednich proporcjach kwasów grupy Omega-6.

Dawkowanie: W zależności od zapotrzebowania i stosowane diety. Zasadniczo przyjmuje się, że tłuszcze powinny stanowić 20–30% wartości energetycznej (kaloryczności) codziennych posiłków.

Kwasy tłuszczowe nasycone

Informacja

Nasycone kwasy tłuszczowe to grupa kwasów tłuszczowych posiadających różnej długości łańcuch węglowy, w którym za wyjątkiem grupy karboksylowej, każdy z atomów węgla jest połączony pojedynczym wiązaniem. Nasycone kwasy tłuszczowe określane są potocznie złym tłuszczem, mogącym wpływać niekorzystnie na poziom cholesterolu, szczególnie poprzez działanie kwasów: laurynowego, mirystynowego i palmitynowego, w związku z czym ich spożycie powinno być ograniczane. Badania naukowe przeprowadzone w tej materii nie potwierdzają w całości panujących przekonań.

Węglowodany

Informacja

Węglowodany są podstawowym składnikiem odżywczym. Dzieli się je na: cukry proste (monosacharydy), dwucukry (disacharydy) i wielocukry (polisacharydy). Pod względem przyswajalności przez organizm ludzki dzieli się węglowodany na: przyswajalne tj. takie, które ulegają strawieniu w przewodzie pokarmowym przenosząc energię do tkanek i komórek (m.in. skrobia, fruktoza) i nieprzyswajalne, odporne na działanie enzymów trawiennych (np. błonnik). Wpływają na poziom glukozy we krwi (indeks glikemiczny) i gospodarkę insulinową (indeks insulinowy). Największe zapotrzebowanie na węglowodany następuje przed aktywnością fizyczną lub w jej trakcie, gdyż potęgują zdolności wysiłkowe, spożywane po wysiłku zapewniają regenerację organizmu. W diecie sportowej duże znaczenie ma tempo wchłaniania węglowodanów i reakcja na nie organizmu. Dostępne w postaci monopreparatów oraz wchodzą w skład preparatów energetycznych, odżywek, stacków kreatynowych, boosterów azotowych.

Dawkowanie: wg statystyk Instytutu Żywności i Żywienia, węglowodany powinny zawierać 50 % wartości energetycznej dobowego spożycia. W niektórych dietach stosuje się szczątkowo spożycie węglowodanów nie przekraczające 30g/24h.

Cukry

Informacja

Cukry są głównym łatwo przyswajalnym paliwem w organizmie. Dzielimy je na monosacharydy (cukry proste) – glukoza (cukier gronowy), fruktoza (cukier owocowy) ; dwucukry (di-sacharydy) – laktoza, maltoza, sacharoza; cukry złożone – skrobia. Większość z nich w procesie spalania przechodzi w glukozę. Cukry charakteryzują się słodkością i podwyższają indeks glikemiczny (wyjątkiem jest fruktoza). Najzdrowszym źródłem pozyskiwania cukrów prostych jest dieta zawierająca tzw. Produkty pierwszego przemiału oraz świeże owoce i warzywa w postaci nieprzetworzonej.

Przy obciążeniach siłowych spożywane w trakcie treningu opóźniają objawy zmęczenia, wpływając na odpowiednie nawodnienie organizmu i zachowanie części glikogenu. Po skończonym treningu przyspieszają regenerację organizmu i uzupełniają wydatki energetyczne. Nadmiar cukrów prostych powoduje nagromadzenie nadmiaru tłuszczu i wzrost tkanki tłuszczowej.  Zaleca się odpowiedzialne korzystanie z cukrów prostych u diabetyków, zarówno w przypadku hiperglikemii (poziomu cukru przewyższającego dopuszczalne normy), jak i hipoglikemii (poziomu cukru spadającego poniżej dolnej granicy normy). Nadmiar spożywania cukrów prostych może powodować próchnicę zębów.

Cukry proste wchodzą w skład wielu suplementów diety, najczęściej stosowane w preparatach węglowodanowo-białkowych i węglowodanowych.  

Dawkowanie: Uprawiającym wyczynowo sport zaleca się spożywanie cukrów prostych jedynie podczas wysiłku i bezpośrednio po zakończeniu treningu.

Błonnik

Informacja

Błonnik pokarmowy jest mieszaniną substancji niestrawionych i nie wchłoniętych przez organizm ludzki. Ze względu na właściwości dzieli się na: błonnik nierozpuszczalny (m.in. celuloza [polisacharyd] znajdujący się w owocach i warzywach), błonnik częściowo rozpuszczalny (m.in. hemicelulozy występujące z ziarnie zbóż i błonnik rozpuszczalny (m.in. pektyny, gumy, śluzy [polisacharydy]). Błonnik wpływa na układ pokarmowy i trawienny regulując jego działanie. Dzięki wypełnieniu żołądka (poczucia sytości) obniża łaknienie, obniża poziom trójglicerydów i cholesterolu a w konsekwencji może wspomagać proces odchudzania i utrzymanie szczupłej sylwetki. Wpływa również na poziom glukozy we krwi oraz oczyszczanie organizmu z toksyn. Dostępny w postaci preparatów sproszkowanych (kapsułek i proszków), zawierających w większości frakcje rozpuszczalne (pektyny, gumy i śluzy) odchudzających i zamienników posiłków.

Dawkowanie: 10–20 gramów na dobę, przed lub w czasie posiłków, obficie popijając wodą.

Białko

Informacja

Białko (proteiny, polipeptydy) jest polimerem, którego podstawowymi jednostkami (monomerami) są aminokwasy. Białko zbudowane jest z atomów węgla, tlenu, azotu, wodoru oraz siarki, i jest elementarnym składnikiem odżywczym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu, budulcem i składnikiem tkanek, wchodzą w skład hormonów i enzymów oraz innych substancji bioaktywnych. Białko warunkuje prawidłowy metabolizm oraz przebieg procesów energetycznych, a także wszystkich innych procesów życiowych. Źródłem naturalnego pozyskania białka są pokarmy pochodzenia zwierzęcego (m.in. mięso, ryby, jaja, nabiał) i roślinnego )rośliny strączkowe, soja). Niedobór protein prowadzi do niedożywienia białkowego i znacznego osłabienia organizmu. Może prowadzić do anemii, zmniejszenia odporności immunologicznej, zwiotczenia mięśni, zaburzeń układu trawiennego. Również przedawkowanie białka jest niewskazane, gdyż może doprowadzić do zakwaszenia organizmu i zaburzać pracę układu pokarmowego oraz wzrost stężenia homocysteiny we krwi. Jest składnikiem wielu suplementów i odżywek koniecznych do właściwego funkcjonowania organizmu, zarówno wykazującego się małą aktywnością fizyczną, jak i trenujących konkurencje siłowe i wytrzymałościowe.

Dawkowanie: sportowcy w dyscyplinach siłowych ok. 1,7 – 2,5 g/1 kg masy ciała; sportowcy dyscyplin wytrzymałościowych i wytrzymałościowo-siłowych ok. 1,3 – 2g/1 kg masy ciała, osoby o niskiej aktywności ok. 0,8 – 1,1 g/1kg masy ciała/24h. W szacowaniu ilości spożywanego białka należy uwzględnić spożycie innych składników odżywczych (węglowodanów i tłuszczy)

Sól

Informacja

Salt (chlorek sodu, inaczej sól kuchenna), naturalne źródło elektrolitów (chloru i potasu), regulujących gospodarkę wodno-elektrolitową i kwasowo-zasadową organizmu, wpływających na układ nerwowy i ciśnienie krwi. Sód jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego wzrostu. Prawidłowa dawka soli zapobiega przegrzaniu organizmu i udarowi słonecznemu. Zapewnia organizmowi prawidłowe funkcjonowanie mięśni i nerwów. Chlor w połączeniu z sodem, bierze udział w procesie trawienia i utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową w organizmie, jako antytoksyna usuwa toksyczne produkty przemiany materii w wątrobie.  Sól kuchenna (Salt) jest składnikiem smakowym i konserwującym wielu produktów spożywczych, preparatów odżywczych i mieszanek elektrolitowych, dostępnych na www.muscle-zone.pl

Dawkowanie: brak określonych norm zużycia, stosowana tak, by zapewnić dostateczną ilość elektrolitów do organizmu (sodu i chloru).

Witamina C

Informacja

Witamina C (kwas askorbinowy) należy do witamin rozpuszczalnych w płynach, może być pobierana z produktów spożywczych (owoce i warzywa), lub jako specyfik uzyskany syntetycznie. Największe jej zasoby znajdują się w: brokułach, brukselce, jarmużu, owocach czarnej porzeczki i głogu, owocach cytrusowych, pomidorach, włoskiej kapuście, ziemniakach. W zasadzie spożywanie witaminy C z produktów spożywczych nie ogranicza ilości przyswajanej. Witamina C (kwas askorbinowy) jest silnym antyutleniaczem,  ma działanie antytoksyczne, zwiększające system odpornościowy (immunologiczny), na skutek likwidacji zagrożeń zakażenia bakteryjnego. Witamina C zapobiega pękaniu naczyń krwionośnych, wpływa na poziom cholesterolu we krwi. W sposób zasadniczy zwiększa wchłanianie żelaza. Hamuje rozwój komórek rakowych. Obniża poziom stresu.

Niedobór witaminy C powoduje nieprawidłowy rozwój tkanki łącznej, pękanie naczyń włoskowatych, zaburzenia w wapnieniu tkanki kostnej, utrudnione wchłaniane żelaza, szkorbut. Przy braku witaminy C źle goją się wszelkiego rodzaju zranienia. Niedobór witaminy C może być powodowany paleniem papierosów; każdy papieros niszczy do 100 mg witaminy C.

Dawkowanie: Zapotrzebowanie dobowe wynosi 60–80 mg. Nie ogranicza to możliwości spożywania wyższych dawek. Pewne skutki uboczne mogą wystąpić jedynie przy dłuższym  zażywaniu syntetycznej witaminy C.

Wapń

Informacja

Wapń (pierwiastek chem., symbol Ca, la 20, z grupy berylowców) jest podstawowym budulcem kości i zębów, w których zmagazynowane jest 99 % tego pierwiastka, w postaci rydroksapatytu. Przy budowie kości i zębów ważny jest udział fosforu w odpowiedniej proporcji. Jest pierwiastkiem zasadotwórczym i aktywatorem wielu enzymów (ATP-azy) niezbędnych do uwalniania energii ATP. Ma znaczący wpływ na krzepliwość krwi oraz reguluje ciśnienie tętnicze krwi i przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Dzięki zmniejszonej przepuszczalności błon komórkowych łagodzi objawy alergii pokarmowych. Wapń bierze czynny udział w metabolizmie żelaza, współdziała z witaminami A, C i D oraz z fosforem, magnezem. Naturalnym źródłem pozyskiwania wapnia są produkty zwierzęce (nabiał, sardynki, łosoś, szprotki jedzone z ościami) i roślinne (orzechy, soja, ziarno słonecznika). Wchłanianie dokonuje się w jelicie cienkim (rzadziej w okrężnicy), ma na nie wpływ poziom laktozy, nierozpuszczalnego błonnika, kwasów organicznych, zasadowość (niskie pH).  Najlepiej wchłaniane są  związki organiczne (mleczany, chylaty aminokwasowi itp.). Utrudnianie wchłaniania wapnia powodują: kwasy fitynowy i szczawiowy oraz nadmiar tłuszczów.  Badania naukowe potwierdziły, że połączenie wapania, magnezu, boru i witaminy D w dawce 3 mg/24h skutecznie zapobiega osteoporozie. Na rynku suplementów znajdują się zarówno monopreparaty (wzbogacone witaminą D­_­3) jak i wieloskładnikowe dostępne na www.muscle-zone.pl

Niedobór wapnia objawia się zaburzeniami w budowie kości (osteoporozie) oraz metabolizmu żelaza. Objawami są: krzywica, skurcze i drżenie mięśni, osteoporoza.

Nadmiar  wynika z przedawkowaniu suplementów wapniowych z dodatkiem witaminy D­_{3 ­} u dzieci oraz na przedawkowaniu wapnia przez dorosłych (hiperkalcemia). Objawami hiperkalcemii są: brak apetytu, wymioty i zaparcia.

Dawkowanie w różnych publikacjach podaje się sprzeczne dane: 800 – 1000 mg/24 h (100 – 500 mg/24h)

Magnez

Informacja

Magnez  (pierwiastek z grupy berylowców, la 12, symbol chem. Mg), jeden z najważniejszych dla zdrowia mikroelementów, bierze udział w procesie syntezy rozpadu związków wysokoenergetycznych oraz w procesach przemiany węglowodorów i tłuszczy. Wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych i obniżenie ciśnienia krwi, przeciwdziała nadkrzepliwości. Niedobory wpływają na zaburzenia rytmu serca, złośliwe kurcze mięśni, bezsenność i stany lękowe. Jest składnikiem wielu suplementów diety oraz występuje w produktach spożywczych, takich jak: chleb pełnoziarnisty, rośliny strączkowe, kasza gryczana, ryż, ryby, mięso, a także czekolada, kakao i orzechy.

Dawkowanie 100 – 500 mg/dzień

Żelazo

Informacja

Żelazo wchodzi w skład barwników w postaci hemowej (hemoglobiny i mioglobiny w mięsie), niehemowej (w produktach roślinnych) oraz enzymów odpowiedzialnych za transport i magazynowanie tlenu w organizmie. Występuje w enzymach odpowiedzialnych za: metabolizm kwasów tłuszczowych, biosyntezę prostaglandyn,  katabolizm tryptofanu. Przyswajalność żelaza w produktach roślinnych jest niższa niż w produktach zwierzęcych. W produktach roślinnych obniżają ją zawarte w nich związki chemiczne: fityniany i szczawiany, również wapń oraz wysoka kwasowość (czynnik pH). Jedynie 8 % spożywanego żelaza jest wchłaniane przez organizm i transportowane do krwi. Do jego wchłaniania konieczna jest dostateczna ilość: kobaltu, manganu, miedzi i witaminy C. Samo zaś żelazo jest niezbędne do metabolizmu witamin z grupy B. Źródłem pozyskiwania żelaza są produkty zwierzęce (mięso, podroby, żółtka jaj) i roślinne (chleb pełnoziarnisty, fasola, kakao, natka pietruszki, orzechy, soja). Żelazo występuje również w postaci syntetycznej jako składnik środków witaminowo-mineralnych i mineralnych oraz monopreparatu, często wzbogaconego o witaminę C. Suplementy zawierające związki żelaza zalecane są sportowcom podczas intensywnych treningów oraz osobom na diecie bezmięsnej (wegetarianom i weganom).

Niedobór żelaza przede wszystkim wywołuje niedokrwistość. Używanie dużej ilości mocnej kawy czy herbaty utrudnia przyswajanie żelaza. Objawami niedoboru żelaza są: bezsenność, biegunka, zaburzona ciepłota organizmu, zanik brodawek na języku, zmniejszona wydolność wysiłkowa i sprawność intelektualna i psychiczna.

Nadmiar żelaza powoduje zmniejszenie wchłaniania innych pierwiastków (np. cynku, miedzi), zmniejsza odporność organizmu,  powoduje uszkodzenie tkanek niektórych narządów (nerek, wątroby, serca), zwiększa ryzyko chorób nowotworowych.

Dawkowanie: 3-12 mg na dobę.

Cynk

Informacja

Cynk (pierwiastek chemiczny z grupy pobocznej cynkowców) zaliczany do pierwiastków śladowych, wpływa na utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu,  przemiany białkowe, energetyczne, lipidowe i węglowodanowe. Zapewnia metabolizm kości i transport tlenu. Chroni organizm przed działaniem wolnych rodników. Niezbędny do prawidłowego działania zmysłów smaku i zapachu. Pozytywnie wpływa na proces tworzenia insuliny w trzustce. Wspomaga adaptację wzroku w ciemności, wywierając istotny wpływ na czynności mózgu. Jest pomocny w leczeniu bezpłodności i chorób umysłowych.

Niedobór cynku prowadzi do zmniejszenia odporności na infekcje oraz zahamowaniu wzrostu. Niedobór cynku może występować w przypadku nadmiernego spożywania cukrów prostych. W przypadku nieregularnego miesiączkowania u kobiet leczenie hormonalne powinno wiązać się ze zwiększeniem spożycia cynku. W produktach spożywczych występuje w: fasoli, jajach, marchwi,  mięsie wołowym i wieprzowym, mleku, orzechach, owocach cytrusowych, owocach morza, ryżu, twarogu, sałacie .

Dawkowanie: Dzienne zapotrzebowanie cynku 12–15 mg . Przekroczenie dobowej dawki 20 mg powoduje objaw zatrucia w organizmie.