Spalacz idealny? – niacynamid i forskolina

Jednym z głównych celów dobierania suplementacji jest chęć wspomagania redukcji tkanki tłuszczowej. Co jakiś czas pojawiają się nowe substancje, lub ich połączenia, które rewolucjonizują rynek. Niegdyś synefryna i ekstrakty z owoców cytrusowych, niedawno yohimbina. Czy połączenie niacynamidu i forskoliny, może być kolejnym krokiem milowym w suplementacji?

Należy zacząć od tego, czym w ogóle są powyższe związki.

Niacynamid – jest pochodną witaminy B3, wykazującą również jej aktywność, jak i możliwość konwertowania do podstawowej formy przy jej niedoborach. Od podstawowej formy (kwasu nikotynowego – niacyny), odróżnia ją modyfikacja budowy chemicznej (w miejsce grupy karboksylowej , występuje w cząsteczce grupa amidowa). Jej podstawowym zadaniem, jest uczestniczenie w wielu reakcjach metabolicznych, związanych głównie z metabolizmem energetycznym. Praktyczną różnicą jest to, że niacynamid nie wywołuje często pojawiającego się niekomfortowego efektu „flushu niacynowego” czyli zaczerwienienia ciała podczas przyjęcia dużej dawki niacyny naraz.

Forskolina – jest to substancja z grupy labdanów, główny składnik aktywny pokrzywy indyjskiej (Coleus forskohlii). Jest to substancja stosunkowo nowa na rynku, a jednak już zdobywa szeroką rzeszę zwolenników. Jej podstawowym mechanizmem działania jest zwiększanie poziomu cząsteczek sygnałowych (cAMP), biorących udział w procesach energetycznych organizmu.

Dlaczego niacynamid?

Działanie niacynamidu w zakresie wspomagania kontroli masy ciała jest wielokierunkowe.

Podstawowym mechanizmem jest wyjątkowe oraz długotrwałe zwiększanie sekrecji adiponektyny (dzieje się to, przez aktywację receptoru HM74A)[1]. 

Adiponektyna jest wyjątkowym związkiem. Jest to hormon, wydzielany przez komórki tkanki tłuszczowej, odpowiadający za stymulowanie procesów energetycznych w organizmie. Jej odpowiedni poziom odpowiada za regulowanie wrażliwości na insulinę oraz redukcje masy ciała (przez stymulowanie procesów absorbcji glukozy, oraz nasilenia beta-oksydacji[2][3]). Niski poziom adiponektyny jest bezpośrednio wiązany z ryzykiem zespołu metabolicznego, oraz groźnych dla zdrowia wahań poziomu cukru we krwi[2,4,5,6,7]

Innym mechanizmem działania niacynamidu, jest poprawianie metabolizmu kwasów tłuszczowych po posiłku, a w rezultacie zwiększanie wrażliwości na insulinę. W normalnych warunkach, poposiłkowy nadmiar kwasów tłuszczowych zwiększa poziom ich niezestryfikowanych frakcji w obiegu krwi, a te niekorzystnie wpływają na wrażliwość insulinową (zwiększają również poziom VLDL, pogarszając lipidogram, a w skrajnych warunkach może prowadzić do chorób związanych z nadmiernym otłuszczeniem wątroby)[8]. Podawany poposiłkowo, może zmniejszać poziom niezestryfikowanych frakcji kwasów tłuszczowych we krwi, niwelując negatywną gospodarkę nadmiarowej ich ilości.[9]

Kolejny mechanizm wiąże się ze znieczulaniem receptorów niacynowych znajdujących się na komórkach tłuszczowych[10] (receptory te zmniejszają aktywację cyklazy adeninowej, w rezultacie zmniejszając poziom cAMP, jednej z podstawowych cząsteczek sygnałowych w procesach energetycznych[11]). Zmniejszanie ich wrażliwości umożliwia większe pole działania cAMP, ponieważ jest ono wolniej degradowane, utrzymując tym samym stale podwyższone tempo lipolizy[12].

Innym mechanizmem, intensywnie badanym, jest zwiększenie wydatków energetycznych, poprzez nasilenie procesów oddechowych oraz zwiększenie ilości mitochondriów (opierający się na aktywacji białka SIRT1, przez NAD+ wytwarzany przy udziale niacynamidu[13]). Niacynamid zwiększa produkcję NAD+, który może aktywować białka odpowiadające za zwiększenie poziomu przemian metabolicznych.[14]

Dlaczego forskolina?

Działanie forskoliny opiera się na zwiększaniu poziomu cAMP w komórkach (poprzez stymulowanie cyklazy adeninowej)[15]. Dodatkowe mechanizmy to zwiększanie poziomu zagęszczenia mitchondriów, oraz aktywacja AMPK [16]. 

Co z tego wynika? cAMP, jak już wcześniej zostało wspomniane jest jedną z podstawowych cząsteczek sygnałowych w procesach związanych z wytwarzaniem energii. Większa ilość mitochondriów pozwala na intensyfikacje procesów energetycznych (ponieważ to właśnie w mitochondriach przebiega główna część oddychania generując w rezultacie energię w postaci ATP). Za to AMPK jest enzymem warunkującym optymalny poziom przemian metabolicznych, między innymi najważniejszej w kontekście redukcji tłuszczu lipolizy (nasila również ketogenezę, co będzie znaczące dla ludzi skupionych na dietach wysokotłuszczowych).

(niedobór białka NAMPT jest czynnikiem limitującym przemianę nikotynamidu do NAD+. NAD+ jest potrzebny do utworzenia białka SIRT-1, aktywującego receptor PGC-1alfa, który to aktywuje biogenezę mitochondriów. Jak widać, forskolina podnosi poziom NAMPT, tym samym przyczyniając się do aktywacji tworzenia mitochondriów)[16]

Jak przekładają się te mechanizmy na praktyce? Znacząco.

W badaniu działania forskoliny wykazano spadek wagi grupy eksperymentalnej, gdzie waga grupy kontrolnej wzrosła [17], za to w badaniu długotrwałego stosowania forskoliny (2 miesiące), wskazano na ponad 2% spadek wskaźnika BMI [18]. Badania wskazują również, że forskolina będzie bardziej skuteczna u ludzi z występującą nadwagą (wtedy, występuje mniejsza aktywność cyklazy adeninowej, która to jest regulowana przez forskolinę).

Dlaczego połączenie niacynamidu i forskoliny?

Pytanie które następuje to, co możemy wyciągnąć z połączenia obu tych substancji?

Podstawowym punktem wspólnym obu substancji jest modulacja poziomu cAMP w organizmie. Niacynamid spowalnia jego degradację, za to forskolina nasila jego wytwarzanie. Ta synergia powoduje, że w zestawieniu, substancje te wykazują o wiele lepszą efektywność w kontroli redukcji masy ciała. 

Drugim punktem wspólnych ich działania jest wpływ na aktywność i ilość mitochondriów. Forskolina zwiększa ilość białka potrzebną do przemiany niacynamidu do NAD+ (którego zasada wpływania na aktywację biogenezy mitochondriów została wyjaśniona wcześniej), za to niacynamid jest potrzebny, by cały szlak reakcji biochemicznych w ogóle zaszedł (a zgodnie z zasadami biochemicznymi, im jest go więcej, tym intensywniej zachodzi reakcja przekształcenia niacynamidu do NAD+).

Proponowane połączenie suplementów:

COLEUS FORSKOHLII-95 + NICOTINAMIDE RIBOSIDE SUSTAIN

Jak dawkować taki stack?

Ze względu na obserwacje reakcji organizmu proponujemy zacząć od dawki:
500mg niacynamidu (w przypadku niagen 100-150mg) + 25 mg forskoliny.
Jeśli organizm będzie odpwiednio tolerował środki i nie będzie działań niepożądanych można zwiększyć dawki dwukrotnie do 1000mg oraz 50mg.

Podsumowanie

Jak widać oba składniki samodzielnie wielokierunkowo wpływają na wspomaganie spalania tłuszczu. Jednak dopiero ich połączenie pozwala wyciągnąć maksymalne korzyści z poszczególnych mechanizmów.

Będzie to szczególnie ciekawa opcja, dla ludzi nie mogących sobie pozwolić na suplementy zawierające stymulanty (szczególnie osoby z nadciśnieniem). Inną docelową grupą tego połączenia, będą osoby, które chcą odejść od konwencjonalnych sposobów suplementacji, na przykład w celu uwrażliwienia się na bardziej powszechne stosowane substancje.

 ___________________________________________________________________________________________________________